Dalai Lama - ten wspaniały mędrzec, człowiek
niosący w sobie światło, poddał ostatnio pewną myśl:
"Jest takie powiedzenie w
języku tybetańskim - Na drzwiach nieszczęśliwego, bogatego człowieka śpi
zadowolony żebrak. - Powiedzenie to nie oznacza, że ubóstwo jest cnotą, ale, że
szczęście nie pochodzi
z bogactwa, ale z ustalania limitów dla własnych pragnień
i życia w tych granicach z zadowoleniem."
Co o tym sądzicie? Bardzo ciekawi mnie Wasze
zdanie!
...sądzimy,że to prawda i wielka mądrość ! Ale człowiek jest istotą ułomną i jako taka jest bardziej skłonna do działań nie mających nic wspólnego z mądrością :)BO nie sztuką jest przytakiwać Dalai Lamie ale działać wg jego nauki.A my lubimy się użalac nad swoim złym losem.Wytykamy bliźnim ich bogactwo ,urodę ,status materialny.Karmimy się nienawiścią wynikająca z zawiści.Łatwiej jest biadolić niź wyznaczać te swoje limity i wypracowywać potem swoje szczęście.I w tej swojej zaciętości nie dostrzegamy siebie i tego co w naszym życiu dobre.Ale przychodzi taki dzień,moment ,chwila...może jakaś wiadomość w telewizji...cos co dociera do naszego pustego łba i zaczyna stanowić punkt odniesienia dla naszej sytuacji.Słyszysz o porwanej dziewczynce ,maleńkiej istotce ,takiej jak Twoja w pokoju obok ...i płaczesz bo uświadamiasz sobie jakie to wielkie szczęscie móc słyszec jej płacz ,który już nie irytuje a dowodzi tego,że ona tam jest,jest z Tobą i życia bez niej już sobie nie wyobrażasz.Szkoda ,że dopiero nieszczęście innych dopiero wskazuje jak wielkie My mamy szczęście.Choroby ,kataklizmy ,zbrodnie - to Nasze punkty odniesienia ,do Naszych sytuacji.A najgorsze to kiedy umiera Twoja przyjaciółka ,jedyna na świecie osoba tak Ci bliska ,która wie o Tobie wszystko,z którą można wszystko i zawsze....i to zawsze zostaje przerwane przez cięzką chorąbę ,z którą przegrywa...I nie możesz zrobić nic ,nie jesteś w stanie pomóc ,jest tylko bezsilnośc i żal .I zostajesz sam....ale zostajesz ....i wiesz ,że to Twoje szczęście bo po prostu jesteś ...a skoro jesteś to możesz wreszcie posłuchać mądrych ludzi i wreszcie zacząć wyznaczac limity ,spełniac pragnienia i żyć szczęśliwie...żyć a nie tylko być...Dorota Cz.
OdpowiedzUsuńhttp://w17.wrzuta.pl/audio/5Gmdgm1761D/yugopolis_pawel_kukiz_-_bez_kaganca_album_mix
OdpowiedzUsuń